Crnogorac Đoko – jedini roker koji je bio partizan

Jedini partizan i učesnik NOB-a među rok muzičarima – tako je o Đorđa – Đoka Kraljevića pomenuo ovog proljeća na Sajmu knjiga i temu aktuelizovao Dragan Vujačić, pisac i voditelj kojeg sigurno pamtite po emisiji ,,Rok karavan“.

Naravno da je tema mnogo interesantna – i sjajan materijal za dalje istraživanje. Šta je to taj Cetinjanin (koji je bio i fudbaler!) pjevao - i šta svirao taj muzičar, koji je prethodno kao tinejdžer ratovao protiv Njemaca.

E sad – znamo da se bend, tamo tokom i krajem šezdesetih i početkom sedamdesetih, zvao Montenegro Five (nastupali i kao Montenegro V i Five Montenegros), da je jedan od ,,derivata“ sjajnog benda Montenegro koji se prethodno zaista proslavio svirkama prije svega u Zapadnoj Njemačkoj... A da je u tom Montenegro Five Đoko Kraljević svirao bas i pjevao.

 

Sjajni novinar, pisac i publicista iz Bara Željko Milović, u svom kapitalno vrijednom djelu, monografiji ,,Crnogorska pop – rock muzika 1954 – 1991“, zapisao je da je tokom rata Kraljević još kao dijete iskazao pjevački talenat. Pa je tada imao priliku da pred italijanskim okupatorima pjeva ,,bel kanto“ kompozicije u hotelu ,,Grand“... Da bi potom, kada je već ,,prispio“ – učesvovao u NOB-u kao partizan!

O bendu Montenegro Milović opširno piše – recimo i to da su, već ostvareni i mnogo popularni u Njemačkoj, objavili dva albuma od kojih je ,,Gesehen – Gehort – Begeistert“ (,,Vidi – Doživi – Oduševi se“) i pvi album crnogorske pop muzike! A radilo se o obradama evergrin hitova tog vremena u prvoj polovini šezdesetih.

 

Uglavnom, Kraljević u bend proslavljeng muzičara Svetozara Purka Aleksića dolazi 1963. Pa su (da malo skratimo priču oko njih) većina muzičara iz benda 1965. došla u sukob sa Aleksićem. Oni nastavili da nastupaju kao Montenegro, nastavio i on sa novim muzičarima – zbog čega je krenula velika medijska vrtutma o kojoj su šezdesetih pisali i vodeći jugoslovenski i njemački mediji!

Od okončanja sudskog procesa, Kraljevićev bend 1968. uzima ime Montenegro Five, pa su nastavili svi svojim putem. E sad, šta su svirali: Milović pominje da se radilo o širokom dijapazonu žanrova – od svit-popa, hipi standarda tog vremena, džeza, bluza, evergrina, aranžiranih tradicionala... Svirali po klubovima i terasama u Njemačkoj, Austriji i Švajcarskoj, a ljeti po hotelima od Budve do Ulcinja. Uz isticanje – da je Kraljević bio, uz italijanske savremene pjesme – i sjajan interpretator hitova svjetskih top-lista šezdesetih. Pa su punili i beogradski Dom sindikata, nastupali na Beogradskom proljeću više puta – a 1969. imali veliku turneju u Crnoj Gori, sa kraja na kraj republike, pod nazivom ,,Crnogorci Crnoj Gori“.

 

Pa je jako interesantno da je od 1972. u jednom periodu pjevačica u bendu bila i Maja Odžaklijevska kao tinejdžerka. Grupa je postojala do 1974, nakon čega naš partizan Đoko Kraljević osniva Montenegro Singers u kom je pjevala njegova supruga Hana...

E sad, u arhivi iz jula 1967. nalazimo članak ,,The Montenegro Five – Muzikalni Crnogorci svojim šou programom osvajaju Evropu“, iz lista ,,RTV Revija“...

Pa, predstavljajući članove benda, pored Đoko Kraljević piše: ,,Visok 185 santimetara, star 39 godina, poznat kao Đoka Crnogorac Po zanimanju mašinski tehničar, bio je fudbaler, a sada svira bas gitaru i bas usnu harmoniku. Solo pjeva. Oženjen je i obožava kćerku Bibu zvanu Poli. Probleme rješava – humorom“.

 

Pa se, u članku, piše i o tome da bend može da priušti, nakon sjajnih zarada u Švajcarskoj i Njemačkoj – da cijeli mjesec ljeti za svoj gušt svira džabe u Kotoru! I da se uspjesima raduju kao Jugosloveni, jer eto, na neki način i modernom muzikom mogu da doprinesu reputaciji naše zemlje.

O Đoku Kraljeviću znamo i to da je preminuo početkom devedesetih; da je u partizanima, prije nego je bio punoljetan, bio kurir kod Peka Dapčevića... A da su zaista njegov zaštitni znak bile italiijanske kancone.

A snimci nastupa govore najbolje i mnogo više, od bilo kog teksta...